της Λίλα Φράγκου Μήτσουρα
Γυρεύω γωνιά για να κρυφτώ από το βλέμμα των παιδιών μου.
Εκείνο το βλέμμα το διεισδυτικό που στόχο έχει την ψυχή και σε ρωτάει γιατί.
Το βλέμμα το παραπονιάρικο που ζητάει και γω δεν μπορώ να του δώσω.
Και φυσικά καταλαβαίνεις φαντάζομαι,ότι δεν μιλάω για φαγητό ή για παιχνίδια.
Μιλάω για την μόρφωση που δεν μπορώ να του προσφέρω,για τον γιατρό που δεν μπορώ να το
πάω,όταν πονάει, και στήνομαι στις ουρές με τις ώρες,παρακαλώντας.
Στη μάνα απευθύνομαι που δεν έχει απαντήσεις να δώσει και στον πατέρα που δεν μπορεί
να κοιτάξει το παιδί του στα μάτια.
Γυρεύω πίσω το όνειρα που έκανα για τα παιδιά μου,για τα παιδιά που έφερα στον κόσμο από δική
μου επιλογή.
Και δεν διαμαρτύρομαι ακόμα και αν τρώνε κάθε μέρα μακαρόνια και πατάτες μπλουμ.
Διαμαρτύρομαι γιατί τα καταδικάζουν στην φτώχεια του πνεύματος.
Διαμαρτύρομαι γιατί δεν μπορώ να πληρώσω το φροντιστήριο τους ή την σχολή τους.
Δεν κάνω λόγο για γυμναστήρια και αθλητισμό φυσικά.
Αυτά είναι πολυτέλειες.Μιλάω για τα βασικά μόνο.
.Θυμώνω γιατί τα μαθαίνουν να παρακαλούν για λίγα ψίχουλα που τους πετούν.
Θυμώνω γιατί τα μαθαίνουν να είναι σκλάβοι που δουλεύουν μόνο,με σκυμμένο κεφάλι και δίχως
κριτική σκέψη.
Δεν γυρεύω λούσα και ακριβά ρούχα για τα παιδιά μου.
Δεν γυρεύω ακριβά σπίτια για να μένουν.
Δεν γυρεύω i phone και άλλα τέτοια ακριβά παιχνιδάκια.
Γυρεύω να μπορούν να παίξουν ανέμελα και χαρούμενα όπως έπαιζα και γω.
Δίχως να βλέπουν τους γονείς τους στεναχωρημένους και βαρύθυμους ή και θυμωμένους.
Γυρεύω δικαιολογία,για να τους απαντήσω στο γιατί τους.
Ένα γιατί που η απάντηση του με βρίσκει ένοχη!
Γυρεύω απαντήσεις,για μένα την ίδια πρώτα,που με έκριναν ένοχη.
Γιατί πρόσφερα πολλά στα παιδιά μου.
Γυρεύω μια γωνιά για να κρυφτώ από το βλέμμα των παιδιών μου.
Γυρεύω μια γωνιά για να κρυφτώ από τον ίδιο μου τον εαυτό.
ΓΥΡΕΥΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ!
http://anemosantistasis.blogspot.gr
